من و تو
!ما ماهی های اوزون برون. محکوم به ماهی تابه ی واقعیتیممن و تو
!ما ماهی های اوزون برون. محکوم به ماهی تابه ی واقعیتیمیاداشت تلخ ۲
برای خودم متاسفم...چون به یک همچین نتیجه ای در عشق رسیدم.برای خودم متاسفم که سالیانی وقت خود را برای هیچ از دست دادم.
برای خودم متاسفم که عشق پاک هیچ معنی ندارد.یکی میگفت:عشق وقتی معنی دارد که انتخاب دیگری هم باشد.شاید راست میگفت.
و خوب در این مدت بسیار پر تجربه شدم.و .............ولی این پایان این همه نوشتن ها نیست و داستان عشق ادامه دارد تا کی مشخص نیست. تا بعد
یاداشت
سلام به همه ی دوستان.
ببخشید که یک مدت نبودم.یکی از دلایل آن این بود که رایانه خراب بود.تو این مدت خیلی تقیر کردم.خودتان متوجه میشوید.تا بعد بدرود.
یاداشت تلخ
سلام به همه ببخشید که این مدت نبودم.شمال بودم ولی جای هیچ کس خالی نبود چون تصادف کردم خودم چیزیم نشود ولی ماشین چیزی نموند ازش واسم دعا کنید بای بای .من و تو
نه به نام خدای آن بالا نه به نام خدای این پایین به نام من و تو
نگام کردی.نگات آروم آروم من رو احاطه کرد... ولی نفهمیدی...
صدام زدی و صدای گرمت مثل لالایی آرومم کرد...ولی نفهمیدی...
دستهامو در دست گرفتی و فاصله ی خالی بین انگشتامو پر کردی و دستامون با هم گرم شد...ولی نفهمیدی...
ا........... جان:
من رو در آغوش گرفتی و صدای قلبم رو که با هیجان می تپید نشنیدی...وندانستی
بر روی گونه ام عطر نفسهات رو واسم یادگاری گذاشتی...و نفهمیدی ناگاه قالب تهی کردم...
چه شبها که بی صدا به خاطر دور بودنت و نداشتن هرم نفسهات اشک ریختم...
وچه روزها که به امید دیدن چشمات عاشقانه صبوری کردم...
تمام هستی ام:
حتی دیوارهای اتاق هم در تنهایی ها هوای گریه میگیرن...
امیدم: به تو عشق می ورزم و دوست دارم
( تو را به اندازه ی گلبرگ های پرپر شده ی انتظار دوست دارم)
قاصدک
قاصدک ! هان ، چه خبر آوردی ؟
از کجا وز که خبر آوردی ؟
خوش خبر باشی ، اما ،اما
گرد بام و در من
بی ثمر می گردی
انتظار خبری نیست مرا
نه ز یاری نه ز دیار و دیاری باری
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس
برو آنجا که تو را منتظرند
قاصدک
در دل من همه کورند و کرند
دست بردار ازین در وطن خویش غریب
قاصد تجربه های همه تلخ
با دلم می گوید
که دروغی تو ، دروغ
که فریبی تو. ، فریب
قاصدک 1 هان ، ولی ... آخر ... ای وای
راستی آیا رفتی با باد ؟
با توام ، آی! کجا رفتی ؟ آی
راستی آیا جایی خبری هست هنوز ؟
مانده خاکستر گرمی ، جایی ؟
در اجاقی طمع شعله نمی بندم خردک شرری هست هنوز ؟
قاصدک
ابرهای همه عالم شب و روز
در دلم می گریند