من و تو

!ما ماهی های اوزون برون. محکوم به ماهی تابه ی واقعیتیم

من و تو

!ما ماهی های اوزون برون. محکوم به ماهی تابه ی واقعیتیم

خسته...

صدای سخنم ابری است و واژه های تکراری طعم تلخ حقیقت می دهند... 

دل چشم هایم از هیچ و پوچ گرفته... شاید هم از آن موقع که بی خداحافظی رفتی دلم دوباره ساز غم کوک کرد... 

خلاصه... دقیق ها سخت می گذرند و من بیش از همیشه خسته ام... وتنها!!! 

 

 

 

 

                                                                                  نیلوفر...