گنجشک

من بانوی تاج دار ِ عشقم را

که در قصر غصه و سوسن سکنا دارد
شبانه به کوچه های سر گردانیم دعوت می کنم
بانوی عشق من
با تاج سوسنش
پا برهنه و گرسنه
به کوچه های سرگردانی من می آید.ر
آخرین بار
او را به جایی بردم
تا به وضوح ببیند
اژدهای هزار چشمی را
که بر پیچک هزار پیچ شاخک هایش
گنجشکی تنها
گل سرخی را
در آواز پیوسته صدا می زد