قریبانه

هرچی آرزوی خوبه مال تو

هر چی که خاطره داری مال من

اون روزهای عاشقانه مال تو

این شبهای بی قراری مال من

منم و حسرت با تو ما شدن

توی بدون  من رها شدن

آخر غربت دنیاست مگه نه

اول دو راهی آشنا شدن

تو نگاه آخر تو آسمون خونه نشین بود

دلت رو شکسته بودن همه ی قصه همین بود

میتونستم با تو باشم مثل سایه مثل رویا

اما بیدارم بی تو مثل تو تنهای تنها

یکی میگوفت:آدم با کسی گریه کنه هیچ وقت اونو از یاد نمیبره.خوب من اونموقه نفهمیدم چی میگه.ولی حالا...

آسمون ما بی ستارست کاش هیچ وقت به من نمی گفتی که میخوام ستاره تو بشم...

                                                         سپهر